21نشده بلكه ابن‌عدى آن را نقل كرده و سندش را به جهت وجود زكريابن يحيى در طريق آن تضعيف كرده و ابن جوزى آن را در «الموضوعات» كه مختص روايات جعلى است آورده.
2 - عملكرد او در مورد قرآن
الف) ابن تيميه آيات صفات را تفسير جسمانى كرده و نسبت به آياتى كه ذات خداوند را از جسمانيت منزه ساخته، بى‌اعتنايى كرده كه اين روش اهل حديث و مشبهه و حشويه است.
ب) معتقد است آيات متشابه در قرآن وجود ندارد و مدعى است تمام آيات قرآن محكمات است و تشابه امرى است نسبى 1 در حالى‌كه در قرآن به تصريح آمده: «او كسى است كه اين كتاب (آسمانى) را بر تو نازل كرد، كه قسمتى از آن، آيات محكم ( \ صريح و روشن) است كه اساس اين كتاب مى‌باشد و قسمتى از آن، متشابه است ...». 2
ج) تفسير بخشى از آيات قرآن كريم با احاديث ضعيف‌السند و اسرائيليات، همانند تفسير آيات 189 تا 190 سورۀ اعراف با قصّۀ اسرائيلى و قبيحى كه در شأن حضرت آدم و حوا نيست. 3