186 - آن چه در قرآن و سنت ثابت شده و اجماع پيشينيان بر آن است حق مى‌باشد. حال اگر از اين امر لازم آيد خداوند به جسميت وصف شود اشكالى ندارد. زيرا لازمۀ حق نيز حق است. 1
ابن بطوطه جهانگرد معروف مى‌گويد: «در دمشق شخصى بود از بزرگان فقهاى حنبلى به نام تقى‌الدين ابن‌تيميه، در هر علمى سخن مى‌گفت، اما مشكلى در عقل خود داشت. روز جمعه‌اى او را بر منبر جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مى‌كرد. از جمله مطالبى كه مى‌گفت اين بود: خداوند به آسمان دنيا مى‌آيد، همان‌گونه كه من از منبر پايين مى‌آيم. اين را گفت و از منبر پايين آمد». 2
تناقضات در كلام ابن‌تيميه
1 - در موارد بسيارى به صحيح بخارى استناد مى‌كند.
اما هنگامى كه به روايتى مخالف افكارش در كتاب بر مى‌خورد آن روايت را باطل دانسته و مى‌گويد: «در بخارى اغلاطى وجود دارد». 3
2 - در باب فضايل عمر به كتاب ترمذى استناد مى‌كند.
ولى هنگامى كه به روايات فضايل على عليه السلام مى‌رسد