14فتوا داد. ¹ بعد از وفات پدر بر كرسى تدريس در مسجد جامع دمشق نشست و به خاطر كج سليقگى و انحرافى كه داشت؛ به مخالفت با عقايد رايج مسلمين و مذاهب رايج آن زمان برخاست. فتواها و نظرات اعتقادى و فقهى‌اش از قبيل تجسيم، حرام بودن زيارت قبور اوليا، استغاثه به ارواح اولياى خدا، شفاعت، توسل و... براى او مشكل ساز شد.

علماى عصرش به مخالفت با افكار و عقايدش برخاستند و از نشر آن ممانعت كردند.

مجلسى با حضور قضات در قصر حاكم دمشق برگزار شد پس از محكوميت، او را به زندان معروف «قلعة الجبل» مصر فرستادند. ² دو سال بعد آزاد شد، در مصر ماند و دست از افكار خود برنداشت.

سال 707ه‍ .ق. باز هم به جهت نشر افكارش از او شكايت شد، با حكم قاضى دوباره به زندان رفت، ولى بعد از يك سال آزاد شد. سال709ه‍ .ق. به اسكندريه تبعيد گرديد، هشت ماه بعد با تغيير اوضاع، به قاهره بازگشت.

ابن‌تيميه سال 712ه‍ .ق. راهى شام شد. ³ سال 718ه‍ .ق.

در شام، كرسى تدريس و افتاء را بر عهده گرفت و دوباره فتاوا و عقايد نادرست خود را مطرح نمود. خبر به علما،