34وحى الهى راه يابد، درحالى‌كه فرستنده آن خدا و آورندۀ آن فرشتۀ وحى و دريافت كنندۀ آن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله است؟ زيرا عصمت هر سه بسان آفتاب روشن است و مسلمانان جهان، پيامبر گرامى را در مقام اخذ وحى و حفظ و تبليغ آن، مصون از اشتباه مى‌دانند و روشن است كه هرگاه كتاب خدا از چنين عصمت راستين و استوار برخوردار باشد، اهل بيت رسول خدا نيز از هر لغزش و اشتباه مصون خواهند بود. چرا كه در اين حديث، عترت پيامبر، در جهت ارشاد و رهبرى امت، به عنوان قرين قرآن مجيد قلمداد گرديده‌اند و به حكم «مقارنت» هر دو از نظر عصمت، يك نواخت مى‌باشند.
به بيان ديگر؛ جهت ندارد كه فرد يا افراد غير معصومى قرين كتاب خدا شمرده شوند.
روشن‌ترين شاهد عصمت ائمه عليهم السلام همان عبارت پيامبر صلى الله عليه و آله است كه فرمود:
«لَنْ يَفْتَرِقٰا حَتى يَرِدٰا عَلَىَّ الْحَوض»؛ «اين دو (در هدايت و رهبرى) هرگز از هم جدا نمى‌گردند تا در كنار حوض كوثر، بر من وارد شوند».
هرگاه اهل بيت پيامبر از لغزشها در امان نباشند و در مواردى به خطا روند، از قرآن كه خطا در آن راه ندارد، جدا گرديده و بى‌راهه مى‌روند در حالى كه رسول گرامى آن را بشدت نفى فرموده است.
البته مقصود از اهل بيت در سخن پيامبر، همۀ بستگان نسبى و سببى آن حضرت نيستند؛ زيرا شكّى نيست كه همۀ آنان از لغزشها مصون نبودند.
بنابراين، تنها گروه خاصّى از عترت وى، چنين افتخارى را داشتند و اين مقام و موقعيت بر جمع معدودى از آنان منطبق مى‌باشد. و آنان همان ائمه اهل بيت عليهم السلام هستند كه در طول تاريخ روشنى‌بخش راه امت و حافظ سنت پيامبر و نگهبان شريعت او بودند.