58كه - چنان كه گفته آمد - موثّق بودن او ثابت نيست.
با چشمپوشى از سند روايت، هيچ مانعى ندارد خرى بر سبيل اعجاز سخن بگويد، چنان‌كه هدهد با سليمان سخن گفت.
اين سخنِ دراز گوش: «پدر و مادرم فداى تو باد» سخنى است در بردارندۀ احترام و بزرگداشت، خواه از انسان سر زند يا بر سبيل اعجاز از زبان حيوانى گفته آيد.
ابن اثير پس از بيان اينكه چرا خداوند سبحان را با «فدا» مخاطب مى‌سازند مى‌گويد: «كاربرد اين واژه براى خداوند متعال بر مجاز و استعاره‌حمل‌مى‌شود، زيرا كاربرد «فدا» براى كسى است كه به دشوارى گرفتار شده باشد و مقصود از آن در اينجا تعظيم و بزرگداشت مى‌باشد، چه، آدمى براى چيزى «فدا» مى‌دهد كه بزرگش بدارد، پس خود را قربانىِ او مى‌گردانَد» (النهاية فى غريب الحديث والاثر ، ج 3، ص422).
امّا چرا اين خر سخن خود را از نياى چهارمش روايت مى‌كند با آنكه ميان نوح و پيامبر ما صلى الله عليه و آله هزاران سال فاصله است؟ پاسخ آن است كه اگر بر سبيل اعجاز باشد محلّ اشكال نخواهد بود، زيرا همان گونه كه عمر بسيارى از آدميان طولانى مى‌گردد مانعى ندارد كه عمر برخى از حيوانات نيز به درازا كشد.
از اين گذشته نظاير اين حديث در كتب اهل‌سنّت نيز وجود دارد.
ابن كثير در بيان معجزات پيامبر صلى الله عليه و آله با سند خود از ابن منظور آورده كه مى‌گويد: «هنگامى كه خداوند در خيبر براى پيامبر صلى الله عليه و آله گشايش پديد آورد از سهم پيغمبر بدو چهار جفت استر و چهار جفت شتر و ده اوقيۀ زر وسيم و يك خر سياه و يك زنبيل رسيد. پيامبر صلى الله عليه و آله با خر سخن گفت