269شبانه به خاك سپرد و آن را از ابوبكر پنهان داشت» (صحيح بخارى ، ج 3، ص 1286؛ صحيح مسلم ، ج 3، ص 1380).
مسلم در صحيح خود، جلد 4، صفحۀ 1382 به نقل از عايشه آورده است كه گفته: امّا صدقۀ او را در مدينه، عمر به على و عبّاس پرداخت و على در آن بر عمر چيرگى يافت، ولى عمر از دادن خيبر و فدك خوددارى كرد و گفت: اين دو صدقۀ رسول خدا صلى الله عليه و آله هستند و براى (اداى) حقوق و رفع گرفتاريهايى بوده كه پيش مى‌آمده است.
نيز در جلد 4، صفحۀ 1377 به نقل از مالك بن اوس آورده كه به او گفته: عمر گفته است: چون پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله رحلت فرمود، ابوبكر گفت:
من ولىّ رسول خدا صلى الله عليه و آله هستم و شما دو تن - على و عبّاس - آمديد و تو (عباس) ميراث برادرزاده‌ات را طلب مى‌كردى و اين يك (على)، ميراث زنش را كه از پدرش مانده مى‌خواست. ابوبكر گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده است: ما چيزى به ارث نمى‌گذاريم، آنچه باقى گذاشته‌ايم، صدقه است و شما دو تن او را دروغگوى گنهكارِ فريب‌پردازِ خائن مى‌پنداريد و خدا مى‌داند كه او راستگو، نيكوكار، رهيافته و پيرو حق بود. ابوبكر هم مُرد، و اينك من ولىّ رسول خدا صلى الله عليه و آله و ابوبكرم و شما مرا دروغگوى گنهكارِ فريب پردازِ خائن مى‌پنداريد و خدا مى‌داند كه من راستگو، نيكوكار، رهيافته و پيرو حقّم.
ترمذى در سنن خود، جلد 5، صفحۀ 638 و جلد 4، صفحۀ 207 حديثى را از براء آورده و آن را حسن دانسته است. براء گفته است:
پيامبر صلى الله عليه و آله دو سپاه فرستاد، بر يكى على بن ابى‌طالب را فرماندهى داد و بر ديگرى خالد بن وليد را، و فرمود هرگاه جنگ پيش آيد على پيش