23
ادله امامت على عليه السلام
شيعه معتقد است كه چون رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم از طرف خداى متعال على عليه السلام را به عنوان جانشين و امام بعد از خود تعيين كرد و به بيان‌هاى مختلف آن را اظهار نمود، تنها راه حق همين بود كه مسلمانان امامت آن حضرت را مى‌پذيرفتند و شيعه اين افتخار (يعنى پذيرفتن گفتار پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را درباره جانشين خود) را دارد و آنان كه از راه انتخاب، خلافت و جانشينى شخص ديگر را پذيرفتند راهى غير از راه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را در پيش گرفته‌اند.
دليل‌هاى اين مطلب:
1 - حديث يوم الدار
پس از گذشت سه سال از آغاز بعثت، خداى متعال پيامبر را مأمور ساخت كه دعوت خود را آشكار سازد، و آيۀ «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ » (شعراء214/) در اين مورد نازل شد. پيامبر