34ضمن بيان حوادث غزوۀ تبوك از اذرح نام برده شده است:بكرى مىنويسد:
اذرح در عهد پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به صورت صلحآميز فتح شد و از جمله بلاد صلح گشوده است كه جزيه مىپرداخت.اذرح در منطقۀ شرق اردن،ميان شوبك و معان واقع شده و با شهر«معان»بيست و پنج كيلومتر فاصله دارد(به نقل از كتاب «بلادنا فلسطين»،ج 1).
اذرعات:
(به فتح اول و سكون دوم و كسر راء)، به اتفاق آراء پيشينيان،اذرعات در شام واقع است اما در تعيين محلّ آن اختلاف است.اگر اذرعات همان«اذرع»باشد در اين صورت امروزه روستايى است از توابع استان حوران در سوريه،واقع در نزديكى شهر درعا كه وقتى از درعا به دمشق مىرويد در سمت چپ جاده مىافتد.در تاريخ فتوحات اسلامى آمده است كه وقتى عمر بن خطاب وارد شام شد نوازندگان و آوازخوانان اذرعات در حالى كه شمشير و شاخههاى گل در دست داشتند،به استقبال او شتافتند.
اذنبه:
گويا جمع ذنوب است:آبهايى بوده كه از كوه اجرد،يكى از دو كوه جهينه در اطراف ينبع سرچشمه مىگرفته است.
امروزه اثرى از آن بر جاى نيست.
اراك:
در اخبار مكه از آن ياد شده است...
عباس گويد:بر قاطر سفيد پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله سوار شدم و به راه افتادم به اراك رسيدم...
تا بلكه هيزمفروشى را پيدا كنم...ممكن است اينجا همان جايى باشد كه درخت اراك در آن وجود دارد...
بكرى نقل كرده است كه:اراك محلّى است در عرفه.وى از مالك روايت مىكند كه عايشه،همسر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله،در عرفه،در نمره،فرود مىآمد و سپس به «اراك»مىرفت.او مىگويد:بنابراين، اراك از مواقف عرفه،از ناحيۀ شام است و نمره از مواقف عرفه از ناحيۀ يمن.
[اراك:
در نظريه شيعه،يكى از حدود عرفه به شمار مىآيد و جزو عرفه نيست و از اين رو وقوف در آنجا موجب برائت ذمّه نمىباشد.اراك نيز درختى است كه از ساقههاى آن به عنوان مسواك استفاده مىشود. 1]
ارثد:
(بر وزن«احمد»)،از اين محل،در