1) . آية اللّٰه فاضل: به حاشيۀ مسألۀ قبل مراجعه شود.

2) . آيات عظام: تبريزى، خويى، مكارم: ظاهر اين است كه معصيت نكرده است، ولى براى استظلال اضطرارى كفّاره بايد بدهد.

3) . آية اللّٰه بهجت: استظلال در شب نيست و مانع ندارد و ظاهرِ مجموعِ روايات و مقتضاى اصل، اختصاص‌ممنوعيت به سايه انداختن از آفتاب است. (مناسك، س50).

4) . آية اللّٰه تبريزى: بنابر احتياط در حرمت استظلال فرقى بين شب و روز نيست. آية اللّٰه خامنه‌اى: احوط آن است كه در شب‌هاى بارانى و سرد، از سوار شدن به اتوبوس مسقف و مانند آن اگر براى فرار از باران و سرما باشد اجتناب كند. آية اللّٰه خويى: مراد از استظلال تحفظ از آفتاب و سرما و گرما و باران و باد و مانند آنها است.پس اگر هيچكدام از آنها نباشد، به نحوى كه وجود و عدمِ سايبان يكسان باشد اشكال ندارد، و در اين حكم بين شب و روز فرقى نيست. (مناسك، مسأله 270). و در فرض شك در اين كه آيا مظله وجود و عدمش يكسان است يا نه استظلال جايز است. (استفتائات آخر مناسك، چاپ 21، ص325). آية اللّٰه وحيد: جايز نبودن استظلال در شب مورد اشكال است، و احتياط واجب ترك آن است.(مناسك فارسى معظم له صفحه 135) آية اللّٰه سيستانى: سوار شدن در ماشين سقف‌دار و مانند آن در شب و بين الطلوعين و روزهايى كه ابر غليظ مانع تابش خورشيد باشد، در صورتى كه بارانى نباشد اشكال ندارد و اگر بارانى باشد كفّاره دارد و به احتياط واجب جايز نيست. (مناسك، مسأله 270). آية اللّٰه مكارم: جايز است مگر در شب‌هاى بارانى كه بايد كفّاره بدهد و در روزهاى كاملاً ابرى و بين الطلوعين نيز استفاده از ماشين سرپوشيده مانعى ندارد.

5) - آية اللّٰه بهجت، اگر طورى باشد كه تظليل صادق نباشد اشكال ندارد.

6) - آية اللّٰه تبريزى، آية اللّٰه خويى: استظلال در روز ابرى هم جايز نيست. آية اللّٰه سيستانى: اگر ابر تيره باشد كه‌اشعّۀ آفتاب را به‌كلّى پوشانده باشد و باران نباشد اشكال ندارد. آية اللّٰه صافى، آية اللّٰه گلپايگانى: در جواب استظلال در روز ابرى فرموده‌اند: استظلال در هواى ابرى در روز جايز نيست. ( مناسك فارسى، ص 184 ). آية اللّٰه مكارم: تيره بودن ابرها لازم نيست، منظور نبودن سايه است.