1) . آية اللّٰه بهجت: حرمت در غير طيب مسلم‌الحرمه؛ مانند مشك و زعفران و عنبر و كافور و ورس، معلوم‌نيست، بلكه جواز آن شمّاً و استعمالاً خالى از وجه نيست، اگرچه احتياط در اجتناب عامۀ بوى خوش است. آيةاللّٰه‌تبريزى: اين‌حكم در غيرزعفران و عود وعنبر ومشك وورس، مبنى بر احتياط مستحب است. آية اللّٰه خويى: احوط اجتناب از هر بوى خوشى غير از اين‌ها است. آية اللّٰه سيستانى: بر محرم حرام است استعمال هر ماده‌اى كه براى خوشبو كردن بدن يا لباس يا خوراك يا غير آن‌ها مورد استفاده واقع مى‌شود چه استعمال به بوييدن باشد يا خوردن يا ماليدن يا رنگ كردن يا بخور دادن و احتياط واجب آن است كه از شامپو و صابون و سيگارى كه بوى خوش دارد نيز اجتناب كند. آية اللّٰه خامنه‌اى: بنابر احتياط، استعمال صابون و شامپوى معطر براى محرم جايز نيست.

2) . آية اللّٰه مكارم: يا پراكندن در فضا به‌وسيلۀ اسپرى و مانند آن.

3) . آيات عظام تبريزى، خامنه‌اى، خويى: بنابر احتياط لازم.

4) . آية اللّٰه مكارم: مگر اين‌كه موجب عسر و حرج باشد.

5) . آيات عظام صافى، گلپايگانى، مكارم: بنابر احتياط واجب از تمام گلها اجتناب كند. آيةاللّٰه بهجت، تبريزى و خويى: به حاشيۀ قبل از مسألۀ 369: پنجم: استعمال عطريات مراجعه شود. آية اللّٰه خامنه‌اى: بنابر احتياط واجب، بايد محرم از بوييدن هر چيز معطر اجتناب كند، هر چند به آن عطر اطلاق نشود، مانند گل‌ها و سبزيجات و ميوه‌هاى خوشبو. آية اللّٰه سيستانى: اين حكم مخصوص گياهانى است كه براى بوييدن مورد استفاده واقع مى‌شود، چه از آن عطر گرفته شود و چه نشود.