1) . آيات عظام بهجت، فاضل، تبريزى: شرط صحّت نيست؛ آية اللّٰه سيستانى: ولى واجب مستقل است كه لباس احرام را بپوشد و شرط آن، طهارت است ولى اگر لباس احرام نپوشد يا لباسش نجس باشد احرام صحيح است. آيات عظام: صافى، مكارم و نورى: لباس احرام بايد مثل لباس نمازگزار پاك باشد و ساير شرايط لباس نمازگزار را نيز بايد داشته باشد. آيةالله خامنه‌اى: جامه احرام بايد شرايط لباس نمازگزار را داشته باشد. بنابراين احرام بستن در جامه حرير يا جامه‌اى كه از اجزاى حيوان حرام گوشت يا مردار تهيه شده باشد و يا جامه‌اى كه به نجاستى نجس شده باشد كه در نماز از آن عفو نشده است كفايت نمى‌كند.

2) . آيةاللّٰه فاضل: يا لباسى كه زنِ محرم پوشيده.

3) . آية اللّٰه سيستانى: به احتياط واجب بايد مبادرت كند به تبديل يا تطهير. آية اللّٰه صافى: احتياط مستحبّ آن است كه آن را عوض كند و يا تطهير نمايد، بلكه احوط و اولى آن است كه اگر محرم بدنش نيز نجس شود نجاست را از آن زايل كند. (مناسك فارسى ص44، مسأله35). آية اللّٰه گلپايگانى : از مناسك فارسى ص 27، مسأله 35 - مطابق متن، احتياط وجوبى استفاده مى‌شود ولكن در مناسك عربى ص 77 - احتياط استحبابى فرموده‌اند. آية اللّٰه مكارم: اين حكم واجب است.

4) . آية اللّٰه بهجت: و چنانچه بدن نجس شود تطهير آن از جهت محرم بودن واجب نيست بنابر اظهر (مناسك، مسأله 197). آية اللّٰه سيستانى: وجوب مبادرت به تطهير بدن ثابت نيست. آية اللّٰه فاضل: احتياط استحبابى است.