227خدايا ! بهترين نسيم‌ها را از تو مى‌طلبم و از شرّ آنچه توفان‌ها مى‌آورَد ، به تو پناه مى‌برم و از تو ، خيرِ شب و روز را مى‌خواهم .

خدايا! در دل و گوش و چشمم و در گوشت و خون و استخوان‌ها و رگ‌هايم ، در جايگاه نشستن و ايستادنم ، و در ورود و خروجم، نور و روشنايى قرار بده و روزى كه تو را ديدار مى‌كنم ، فروغ مرا بزرگ بدار ، كه تو بر هر چيزى توانايى» . ¹

591 . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركس شامگاه عرفه اين دعا را بخواند، تا وقتى كه دعوت به گناه يا قطع رحِم نكند ، دعايش مستجاب است: «منزّه است خدايى كه عرش او در آسمان است ! منزّه است خدايى كه قدمگاهش در زمين است ! منزّه است آن كه راهش در درياست ! منزّه است خدايى كه حكم و قضاى او در گورهاست ! منزّه است آن كه رحمتش در بهشت است ! منزّه است آن كه فرمان‌روايى‌اش در دوزخ است ! منزّه است آن كه آسايش جبندگان‌ج‌ش در جبهره‌گيرى از اكسيژن‌ج هوا است! منزّه است آن كه آسمان را بر افراشت ! منزّه است آن كه زمين را گسترد ! منزّه است آن كه از او جز به سوى او ، راه نجاتى نيست !». ²

592 . امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا ، در عرفات وقوف كرد . همين كه خورشيد خواست غروب كند ، قبل از غروب ، چنين دعا كرد : «خدايا! از فقر ، پراكندگى كار و از شرّ آنچه در شب و روز پيش مى‌آيد ، به تو پناه مى‌برم . ظلمم را به پناه عفو تو آورده‌ام و بيمم را به پناه امان تو . خوارى‌ام را پناهندۀ عزّت تو ساخته‌ام و چهرۀ فانى‌ام را در پناه ذاتِ باقى تو قرار داده‌ام . اى بهترين كسى كه از او مى‌خواهند ! اى بهترين كسى كه مى‌بخشد ! جامۀ رحمت و عافيتت را بر من بپوشان و شرّ همۀ آفريده‌هايت را از من بگردان» . ³

593 . امام صادق عليه السلام : هر گاه صبح به طرف عرفات رفتى ، در حال رفتن، بگو: «خدايا! رو به تو