(2)) آية الله زنجانى: داشتن ضروريات زندگى در استطاعت معتبر نيست، البته كسى كه بعضى از ضروريات زندگى خود را ندارد و مالى به مقدار مخارج حج به دست آورده كه اگر آن را در راه سفر حج هزينه كند براى تهيه لوازم زندگى به مشقت شديد مى‌افتد يا در تهيه آنها با آبروريزى مواجه مى‌شود مستطيع نمى‌باشد؛ البته در صورتى كه اگر حج هم نرود اين مال را در تهيه ضروريات زندگيش مصرف نمى‌كند مستطيع مى‌باشد.

(1)) . آية اللّه سيستانى و آية اللّه صافى:... و نداشتن آن موجب حرج باشد.

(2)) . آية اللّه خوئى: به پاورقى مسأله بعد مراجعه شود.آية الله زنجانى: كسى كه براى سفر حج بايد لوازم زندگى خود را بفروشد يا پول آن را براى حج هزينه كند و پس از بازگشت براى تهيه لوازم با مشكل روبه‌رو مى‌شود مستطيع نيست والاّ با داشتن ساير شرايط مستطيع است و به هر شكلى حج به جا آورد كافى است؛ هرچند ضروريات اوليه زندگيش را خرج سفر حج كند.

(3)) . آية اللّه بهجت: اگر در ترك نكاح مشقت غير قابل تحمّل به حسب عادت بود يا خوف مرض يا خوف وقوع در حرام بود، اظهر جواز صرف در نكاح است و همچنين اگر قبل از رسيدن وقت سير كاروان حج، صرف در نكاح كند. اما بعد از رسيدن وقت سير نمى‌تواند صرف در نكاح نمايد، به نحوى كه متمكّن از حج در آن سال نمى‌شود نه در صورت تمكن از جمع بين آن دو. (كتاب حج، ص 12).آيات عظام: خامنه‌اى و نورى: اگر ترك ازدواج موجب مشقت غير قابل تحمل يا موجب حرام و يا وهن او باشد.آية اللّه زنجانى: بلى اگر قصد داشته باشد كه آن مال را در نياز خود صرف نكند و يا با صرف آن پول در حج بتواند از راه ديگرى‌هرچند با كسب كردن يا قرض گرفتن بدون مشقت شديد - مخارج ازدواج را تأمين كند، حج بر او واجب مى‌شود.آية اللّه گلپايگانى و آية اللّه صافى: اگر مستلزم حرج باشد، به نحوى كه عرفاً بگويند مستطيع نيست.آيات عظام امام خمينى، سبحانى، مكارم: كافى است به ازدواج نياز داشته باشد و مطابق شأن او باشد..

(4)) . آية اللّه خوئى و زنجانى: بلى اگر قصد داشته باشد كه آن مال را در نياز خود صرف نكند حج بر او واجب مى‌شود.