(2)) آية الله سبحانى: كسى كه زندگى او با وجوه شرعيه اداره مى‌شود در صورتى كه داراى مقدارى پول گردد كه براى هزينه حج و مخارج عيالش تا زمان مراجعت كافى باشد، حج بر او واجب مى‌شود و كفايت از حجة الاسلام مى‌كند.آية الله صافى: ولى رعايت احتياط‍‌ به اينكه به نحوى خود را واجد شرط‍‌ استطاعت نمايد، ترك نشود.آية الله فاضل: و همچنين اگر از طريق زكات يا خمس و يا استعطا، امور خود را اداره كند، كافى است و همچنين كسى كه آنچه دارد در راه حج خرج كند زندگى او قبل و بعد از حج تفاوتى نكند، حج بر او واجب مى‌شود و نيز بر طلاب كه با شهريه اداره مى‌شوند؛ چنانچه هزينه حج و مخارج خانواده خود را داشته باشند يا به عنوان روحانى مشرّف شوند حج واجب است و از حجة الاسلام كفايت مى‌كند.آية الله گلپايگانى: افرادى كه از وجوه خاصى مثل سهم سادات و وجوهات شرعيه و نذورات استفاده مى‌كنند؛ مانند طلاّب و سادات و اشخاص ديگرى كه مورد توجه مردم هستند، در صورتى كه هزينه حج و مخارج عيالات را تا بازگشت داشته باشند، بعيد نيست كه حج بر آنان واجب باشد.آية الله مكارم: براى طلاب و مانند آنها حج واجب مى‌شود.

(1)) . آية الله بهجت: در صورت يأس از خوب شدن، استنابه مى‌كند، به نحو فورى بنا بر اظهر.آية الله تبريزى: بنا بر احتياط‍‌ بايد نايب بگيرد و وجوب آن فورى است مگر اينكه اطمينان به تمكن از مباشرت در سال‌هاى بعد داشته باشد.آية الله خويى: بر مريض يا شخصى كه استطاعت مالى دارد ولى از تمكن از رفتن به حج نااميد است يا بر او حرجى است واجب است نايب بگيرد و وجوب آن فورى است.آية الله زنجانى: به ذيل مسئله 23 مراجعه شود.آية الله سبحانى: بر مريض در صورت يأس از خوب شدن، واجب است نايب بگيرد و وجوب آن فورى است و اگر پس از انجام حج توسط‍‌ نايب، حال منوب عنه خوب شد، حج نيابتى كفايت مى‌كند و نياز به اعاده حج ندارد (استطاعت بدنى شرط‍‌ مباشرت است نه شرط‍‌ وجود).آية الله سيستانى: اگر اميد به تمكن از حج بدون حرج و مشقت بعد از آن هم نداشته باشد در اين فرض گرفتن نايب واجب است و وجوب آن فورى است.آية الله صافى: اگر از جهت مالى قدرت دارد و از جهت صحت بدن استطاعت ندارد و اميد خوب شدن ندارد، واجب است نايب بگيرد.