121آخر شوط هفتم جاى باشد كه ابتداى طواف را از آنجا كرده بى‌زياده و نقصان.

يازدهم آن كه دو ركعت نماز طواف كردن در پس مقام ابراهيم (عليه السلام) ¹يا در پهلوى آن مخيّر است و در قرائت اين دو ركعت ميانه جهر و اخفات.

و اگر طواف سنّت باشد در هر جا از مسجد الحرام كه خواهد اين دو ركعت را مى‌تواند گذارد.

و سنّت است كه در ركعت اوّل بعد از حمد سوره قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ بخواند و در ركعت دوّم سورۀ جحد يعنى قُلْ يٰا أَيُّهَا اَلْكٰافِرُونَ .

و امّا

دوازده امر سنّت

كه تعلّق به طواف دارد:

اوّل آن كه چون داخل مسجد الحرام شود به هيچ امرى اشتغال ننمايد الاّ به مقدّمه يازدهم و دوازدهم طواف كه قبل از اين مذكور شد و بعد از آن بى‌فاصله شروع در طواف عمره كند مگر آن كه وقت نماز واجب داخل شده باشد يا نرسد كه نماز جماعت ازو فوت شود.

دويّم بوسيدن حجر اسود در هر شوط و هم چنين رخ خود را بر آن گذاشتن.

سيّم بوسيدن هر ركنى از چهار ركن خانۀ كعبه به تخصيص ركن يمانى و ركن عراقى.

چهارم آن كه يك طرف رداى خود را از زير بغل راست بيرون آورد و بر دوش چپ اندازد و دوش راست را برهنه گذارد.

پنجم كام خود را در حين طواف كوتاه گ‌رداند چه به واسطۀ هر كامى شش هزار حسنه جهة اين كس نوشته مى‌شود.

ششم نزديك شاذروان طواف كردن هر چند گام كمتر شود چه نزديكى تلافى زيادتى كام مى‌كند.

هفتم آن كه راه رفتن در اثناى طواف نه تند باشد و نه آهسته بلكه ميانه باشد.

هشتم آن كه در اثناى طواف اين دعا بخواند:

اللّٰهمّ إنّي أسألك باسمك الّذي يمشي به على ظلل الماء كما يمشي به على جدد الأرض و أسألك باسمك الّذي تهتزّ له أقدام ملائكتك، و أسألك باسمك الّذي دعاك به موسى من جانب الطّور فاستجبت له و ألقيت عليه محبّة منك، و أسألك باسمك الّذي غفرت به لمحمّد صلّى اللّٰه عليه و آله ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر و أتممت عليه نعمتك أن تفعل بي كذا و كذا.

و بعد از آن حاجت خود را از خداى تعالى بخواهد.

نهم آن كه در اثناى طواف هر گاه محاذى در خانۀ كعبه شود صلوات بفرستد.

دهم آن كه هر وقت كه در اثناى طواف به ديوار كوتاهى كه در طرف ناودان خانۀ كعبه است برسد اين دعا بخواند:

اللّٰهمّ أدخلني الجنّة برحمتك و عافني من السّقم و أوسع عليّ من الرّزق الحلال و ادرأ عنّي شرّ فسقه الجنّ و الإنس و شرّ فسقة العرب و العجم.

يازدهم آن كه چون در شوط هفتم به مستجار رسد و آن در زمان سابق در خانه