54
گريه پيامبر(ص) هنگام خروج از مكه
پيامبر(ص) پس از حجةالوداع، هنگام خروج از مكه، پيوسته نگاه به كعبه مى‌كرد و مى‌گريست.
نقل شده كه پيامبر(ص) هنگام هجرت و خروج از مكه به سوى مدينه، پيوسته نگاه به خانه خدا مى‌كرد و مى‌گريست و اين گريه به خاطر اندوهى بود كه از جدايى خانه خدا براى حضرت پديد مى‌آمد. 1
و قرطبى در تفسيرش 2 از ابن عباس و قتاده نقل كرده كه: پيامبر(ص) پس از حجةالوداع، هنگام خروج از مكه، پيوسته نگاه به كعبه مى‌كرد و مى‌گريست و آيه 13 سوره محمد(ص) به دنبال‌آن، نازل شده است.
خنده و شگفتى پيامبرخدا(ص) از مجادله بنده با خدا در قيامت
انس بن مالك گفت: روزى پيامبر(ص) خنده يا تبسم كرد و فرمود: از من نمى‌پرسيد كه از چه‌رو خنديدم؟! و سپس افزود: در شگفتم از مجادله بنده با پروردگارش در روز قيامت، كه مى‌گويد: پروردگارا! آيا وعده ندادى كه بر من ظلم نكنى؟
خداوند مى‌فرمايد: آرى، وعده دادم!
بنده مى‌گويد: من شهادت هيچ كس را عليه خودم نمى‌پذيرم جز اين كه از خودم باشد.
پروردگار مى‌فرمايد: آيا كافى نيست كه من و فرشتگان كرام الكاتبين شاهد باشيم؟
پيامبر(ص) فرمود: اين سخن چند بار رد و بدل مى‌شود، پس از اين، دهان بنده را مهر مى‌كنند و مى‌بندند و اعضاى بدن او سخن مى‌گويند و شرح مى‌دهند كه او چه كرده است.
پروردگار خطاب به ايشان مى‌فرمايد: دور باشيد، آيا با من مجادله مى‌كنيد؟! 3