39بناى بقعه، قديمى است و در سال 1983م، از سوى وزارت اوقاف عراق، بازسازى شده و در سال 1986م نيز تعميراتى در بنا، صورت گرفته است. بقعه، شامل يك بناى هشت‌ضلعى گنبددار است كه مساحت آن در مجموع، 49 متر است. بالاى برج بنا، گنبدى مخروطى مطبق، همچون گنبد شيخ حسن بصرى و نبى ذوالكفل(ع) قرار دارد كه ارتفاع آن از كف بقعه، پانزده متر و داراى هشت رج و پله است. بر قبر، ضريحى به ابعاد 3*2 متر، نصب شده و پارچۀ سبزى نيز كه نام شيخ حديد بر آن نوشته شده، قرار گرفته است.
ديوارهاى اتاق مرقد، داراى نقش‌هاى هندسى و نيز كتيبه‌هايى از آيات قرآنى روى كاشى است. بر يك قطعه كاشى، نام مدفون در بقعه، با اين عبارت آمده است: «مرقد السميدع السيد محمد اللقب عجان الحديد كنايه بلانادريه وولديه احمد و عبدالرحيم و خادمه عبدريحان و هو من ذرية السيد موسى الكاظم بن الامام جعفر الصادق(ع)».
در مجاورت مرقد، مسجد جامع واقع شده و صحن مجموعه، نزديك به هزار مترمربع است. داخل ضريح، چهار قبر ديگر وجود دارد كه به پدر شيخ حديد، به نام شيخ محمد و دو فرزندش احمد و عبدالرحيم و خادمشان عبدريحان، تعلق دارد.
محمد ابوالمهدى صيادى در كتاب «الجوهر»، نسب شيخ حديد را چنين ذكر مى‌كند:
سيد نورالدين بن سيد علي اكبر بن سيد صالح عبدالرزاق بن سيد شمس‌الدين محمد بن صدرالدين علي بن سيد عزالدين احمد الصياد بن سيد سيف‌الدين عثمان ابن سيد حسن بن سيد محمد عسلة بن حازم بن احمد الاصغر بن علي مكي بن حسن رفاعة بن سيد مهدي بن ابي القاسم محمد بن حسن بن حسين بن احمد الاكبر بن موسي الثاني بن ابراهيم المرتضي بن امام موسي كاظم(ع).
وى سيدى جليل‌القدر، شريف و بزرگوار بود كه در شهر حديثه، ساكن شد. لقب او، عجان الحديد بود. نامگذارى او به عجان، بدان علت بود كه در يكى از روزها، كشاورزى به سبب شكسته شدن داس خود هنگام درو، بسيار متأثر مى‌شود؛ زيرا بايد كلى وقت