127است. اما آنان اشتباه مى‌كنند؛ زيرا سيد مهدى قزوينى آشكار نموده كه اين قبر، متعلق به ابويعلى است. در كتاب «فلك النجاة» سيد مهدى قزوينى، اين مزار به حمزه ابويعلى بن القاسم معرفى شده و محل آن را نزديك روستاى مزيديّه از توابع حله سيفيّه، نوشته شده است.
همچنين در رساله پدر شيخ على، نوه مؤلف كتاب فلك النجاه، در قسمت قبرهاى علماى در حله، نوشته است كه أبويعلى حمزه، قبرش بسيار باشكوه است. بر آن، گنبدى محكم و مرتفع بنا نمودند و با كاشى فيروزه‌اى، تزيين كرده‌اند. قبرش را صحن بزرگى احاطه كرده است كه پر از زائر مى‌باشد كه در شب جمعه، افراد مريض و دردمند به آن مرقد، هجوم مى‌آورند تا شفا بگيرند.
در سال 1329ه .ق، ساختمان مرقدش بنا گرديد و گنبدى كه الآن بر سر مزار، موجود است، به اهتمام و سعى رئيس قبيله «البوسلطان» و بعضى از تاجران و سرشناسان آن منطقه، ساخته شده است. از جمله كسانى كه سعى زيادى در احداث آن داشته‌اند، جابر كريمى، مدير ناحيه سيد حمزه است كه تاريخ اين بنا را شيخ جاسم حلى در دو بيت، ضمن مدح جابر كريمى، چنين گفته است:
لا تلمني على وقوفي بباب
سنه 1339 ه .ق. 1
مرحوم شيخ عباس قمى(رحمه الله) نيز قبر موجود در حله را متعلق به حمزة بن موسى(ع) ندانسته و نوشته است:
ابويعلى حمزة بن القاسم... ثقه جليل‌القدر، كثير الحديث و صاحب تأليفات است و شيخ تلعكبرى، از او روايت مى‌كند. قبر شريفش در مزيديّه، از اعمال حله مى‌باشد و در حكايت تشريف سيدالعلما و الفقها، آقا سيد مهدى قزوينى حلاوى به خدمت حضرت صاحب الزمان(ع)، اشاره به اين بزرگوار و مدفن او شد و حقير، مجمل آن