119علاقه امام هفتم(ع)، محسوب مى‌شد. شيخ مفيد(رحمه الله) و ديگران، مادرش را ام ولد دانسته‌اند. 1 اما مرحوم حرزالدين، قائل است كه، مادرش «اُم‌البنين» و برادر اعيانى امام رضا(ع) و حضرت فاطمه معصومه(عليها السلام) است. 2
علامه نمازى شاهرودى در مستدركات علم رجال الحديث، پس از بيان نام و نسب شريف او، مى‌نويسد: «علماى رجال قديم، نام او را در كتاب‌هايشان ذكر ننموده‌اند. اما او سيدى جليل‌القدر بود كه پدرش، او را بسيار دوست مى‌داشت و به وى محبت مى‌كرد». 3
«عبدالحسين شبسترى»، مؤلف «احسن التراجم»، عبدالحسين شبسترى درباره وى مى‌نويسد:
احد ابناء الامام(ع) و كان عالما جليل‌القدر عظيم المنزله و كان الامام(ع) يحبّه ويرأف به ولاه الامام(ع) على صدقاته. كان حيا قبل سنة 183ه .ق، و قبره بالقرب من الحلّة بالعراق. 4
وى يكى از فرزندان امام موسى كاظم(ع) است. او مردى عالم و جليل‌القدر و بلند جايگاه بود. امام موسى(ع)، او را دوست مى‌داشت و به او محبت مى‌كرد و توليت موقوفات خود را به او، سپرده بود. قاسم تا قبل از سال 183ه .ق، در قيد حيات بود. قبرش نزديك حله در عراق است.
شيخ عباس قمى(رحمه الله)، در منزلت او مى‌گويد: «اما قاسم بن موسى بن جعفر(ع)، سيدى جليل‌القدر بوده و كافى است در جلالت شأن او، خبرى را كه ثقةالاسلام كلينى(رحمه الله) در كافى، روايت كرده است. 5
«يزيد بن سليط» مى‌گويد:
در راه مكه، به حضور امام موسى كاظم(ع) رسيدم و از آن حضرت، درخواست