103«ذوهجرتين» (صاحبان دو هجرت)، خواند. 1
اسماء در حبشه، سه پسر به نام عبدالله، عون و محمد، براى جعفر به دنيا آورد. آنها در سال هفتم هجرى و همزمان با فتح خيبر، از حبشه به مدينه، مهاجرت كردند. 2 در پى شهادت جعفر بن ابىطالب در سريّه موته، در سال هشتم هجرى، پيامبر(ص) خبر شهادت جعفر را به اسماء داد و از وى دلجويى كرد و گريه بر كسى همانند جعفر را شايسته دانست. 3 سپس به حضرت زهرا(ع) فرمان داد كه براى اسماء و فرزندانش تا سه روز، غذا فراهم كنند. 4
براساس گزارشى، اسماء در نبرد حنين، در سال هشتم هجرى، به ازدواج ابوبكر درآمد. 5 او در حجة الوداع به سال دهم هجرى، حضور داشت و در ذوالحليفه، ميقات مردم مدينه، محمد بن ابىبكر را به دنيا آورد. 6 او پيوند بسيار نزديكى با خانواده پيامبر(ص) داشت تا آنجا كه فاطمه(عليها السلام) او را مادر مىخواند. يكى از خواهران اسماء، به نام ميمونه بنت حارث، به همسرى پيامبر(ص) درآمد. 7 او به سال نهم هجرى، همراه صفيّه، دختر عبدالمطلب، عهدهدار غسل امكلثوم، دختر رسول خدا(ص) و همسر عثمان ابن عفان گرديد. 8
اسماء، از معدود زنانى بود كه پس از رحلت پيامبر(ص) و هنگام بيمارى حضرت زهرا(عليها السلام) كه به رحلت وى انجاميد، همنشين ايشان بود 9 و پس از ماجراى سقيفه، چون از خبر توطئه براى قتل امام على(ع)، باخبر شد، اين مطلب را با قاصدى، به اطلاع آن