87چون روز جمعه و عيدين (فطر و قربان) فرا رسد، خداوند منان به رضوان، خازن بهشت، دستور مى‌دهد كه ميان ارواح مؤمنان كه در عرصه‌هاى بهشت قرار دارند، فرياد برآورد كه خداوند به شما رخصت داده است كه به خويشان و دوستان خود در دنيا، سر بزنيد.
در ادامه روايت، امام(ع) توضيح مى‌دهد كه چگونه، خداوند آنها را به روى زمين مى‌آورد.
فينزلون بوادي السلام وهو واد بظهر الكوفة ثم يتفرقون في البلدان والامصار حتى يزورون اهاليهم الذين كانوا معهم في دار الدنيا... .
پس آنها در وادى‌السلام فرو مى‌آيند و آن، منطقه‌اى پشت كوفه است و از آنجا، به شهرها و كشورها، پراكنده مى‌شوند. سپس به خويشان و آشنايان خود كه در دنيا با آنها بوده‌اند، سر مى‌زنند... سپس به جايگاه خود در بهشت بازمى‌گردند. 1
ه ) ابن عساكر، مورخ بزرگ اهل‌سنت، به سند خود از امام صادق(ع) نقل كرده است كه حضرت به نجف مى‌آمد و مى‌فرمود: «وادى السلام، محل گردآمدن ارواح مؤمنان است و اينجا چه خاك‌جاى خوبى است براى مؤمنان و دعا مى‌كرد كه خدايا! قبر مرا در اين مكان قرار بده». 2
ديلمى در كتاب ارشاد، ويژگى‌هاى وادى‌السلام را چنين نقل كرده است:
از ويژگى‌هاى تربت اميرمؤمنان(ع) آن است كه از كسانى كه در اين سرزمين دفن شوند، عذاب قبر و سؤال نكير و منكر برداشته مى‌شود؛ چنان‌كه در روايات صحيح، به آن تصريح شده است. 3
سيد نعمت‌الله جزائرى نيز در همين رابطه مى‌گويد:
بهشت روى زمين، وادى‌السلام است كه محل آن، بيرون كوفه، بين نجف و كربلا