45متر است. گنبد بنا، داراى گردن عريض به ارتفاع دوازده متر است كه ميان آن، دوازده پنجره وجود دارد. در طرفين (شمالى و جنوبى) ايوان طلا نيز دو گلدسته وجود دارد كه ارتفاع هريك 35 و قطر آن 1/5 متر است.
(تصوير شماره 26)
گنبد و گلدسته‌هاى آستان تا پيش از دوره نادرشاه داراى پوشش كاشى بود. اما در سال 1156ه .ق، به دستور نادرشاه، طلاكارى گرديد و بر جبهه ايوان طلا نيز كتيبه‌اى بيانگر اين اقدام نادرشاه وجود دارد. شعراى شيعه، اشعارى در مدح اين اقدام نادرشاه سرودند و تاريخ آن را به نظم درآوردند. برخى از اين ابيات، روى دو گلدسته حرم، ثبت شده است. 1
گنبد حرم پس از طلاكارى آن، چندين مرتبه بازسازى و اصلاح شده است؛ از جمله در سال 1304ه .ق، شكافى در گنبد پديد آمد. ازاين‌رو با نظارت دو تن از معماران برجسته، به نام‌هاى حاج محسن و حسين شمس، پوشش الواح طلا را از گنبد برداشتند و براى گنبد، پوششى از آهن ايجاد كردند و سپس الواح طلا را دوباره روى گنبد قرار دادند. همچنين در سال 1347ه .ق بعضى از الواح طلا سست گرديد؛ به‌گونه‌اى كه آب باران، به داخل سطح گنبد راه پيدا مى‌كرد. ازاين‌رو الواح سست‌شده، برداشته شد و محل آن در گنبد، بازسازى گرديد. آن‌گاه الواح طلا دوباره به‌جاى خود بازگردانده شد. 2
(تصوير شماره 27)
گلدسته‌هاى حرم نيز پس از طلاكارى، چند بار بازسازى شده است؛ از جمله در سال 1236ه .ق الواح طلا سست شد و از بدنه گلدسته‌ها فرو ريخت كه به دستور محمدحسين خان اصفهانى، صدر اعظم فتحعلى‌شاه قاجار، بازسازى گرديد.
در سال 1281ه .ق، به دستور سلطان عبدالعزيز خان عثمانى، همه الواح طلاى گلدسته جنوبى برچيده شد و مناره به‌طور كامل تخريب گرديد و از نو ساخته شد و پوشش طلاى آن را نيز به‌جاى خود بازگرداندند. سيد محمدعلى بن ابوالحسن عاملى نجفى، شاعر شيعه، در يكى از