181فقيه شيعه در آن، به رواق فقها شهرت يافته است. كنار وحيد بهبهانى، دو تن ديگر از فقها به نام‌هاى سيد على طباطبايى صاحب كتاب «رياض العلماء» و شيخ يوسف آل عصفور صاحب كتاب «الحدائق الناضره»، در يك مقبره، در سمت راست درِ حرم، دفن شده‌اند و در گذشته ضريح كوچكى بر قبر آنان بود. از ديگر شخصيت‌هاى مدفون در اين رواق مى‌توان از سيد كاظم رشتى (متوفاى 1259ه .ق)، سيد احمد بن سيد كاظم رشتى (متوفاى 1295ه .ق) و شاعر بزرگ حاج جواد بدقت (متوفاى 1281ه .ق) ياد كرد. از اين رواق، درى به سوى صحن و دو در، به حرم باز مى‌شود.
(تصوير شماره 132)
4. رواق سلاطين (رواق شمالى): وجه تسميه اين رواق، وجود مقبره چند تن از شاهان قاجار در آن است كه عبارت‌اند از: مظفرالدين‌شاه، محمدعلى‌شاه و احمدشاه قاجار. مقابل مقبره آنها، قبر سيد عبدالحسين حجت طباطبايى و خطيب مشهور، سيد حسن استرآبادى، قرار دارد.
گنبد و گلدسته‌ها
بر فراز قبر مطهر امام حسين(ع)، گنبد مرتفعى وجود دارد كه از بيرون، با الواح طلاى ناب پوشيده شده و جلوه زيبايى به آستان مقدس داده است. گنبد از بيرون، پيازى شكل و ارتفاع آن از سطح زمين، حدود 37 متر است. بالاى گنبد، ميله‌اى از طلا و بر فراز آن، يك چراغ نصب شده است. در ساقه مدور گنبد نيز ده پنجره به عرض 133 سانتى‌متر براى نورگيرى و نيز كتيبه‌هايى به نام ناصرالدين‌شاه و تاريخ طلاكارى گنبد، وجود دارد. براساس اين كتيبه‌ها، طلاكارى كنونى گنبد در سال 1273ه .ق و به دستور ناصرالدين‌شاه قاجار صورت گرفته است. همچنين براساس اسناد موجود در اداره اوقاف كربلا، تعداد خشت‌هاى طلاى به‌كار رفته در گنبد، 7526 خشت و مجموع سطح طلاكارى آن، 301 مترمربع است.
(تصوير شماره 133)
گنبد از داخل، با پوششى از كاشى‌كارى زيبا همراه با اسامى دوازده امام، تزيين يافته