169همين طلاهاى ديوارها و سقف را جدا ساختند و شمعدانى‌ها، سجاده و آويزهاى ارزشمند و قيمتى را برداشتند و درهاى منبت‌كارى شده و خلاصه هر وسيله‌اى از اين قبيل را جمع‌آورى نمودند و به بيرون حرم، انتقال دادند.

مستر لونكريك، در ادامه، از كشته شدن بسيارى از اهالى بى‌گناه كربلا، سخن گفته و نوشته است: ¹

افزون بر اين كارها، حدود پنجاه نفر را نزديك ضريح و پانصد نفر را نيز بيرون حرم در صحن، به قتل رساندند. اين مهاجمان وحشى در شهر هم، دست به فساد و تخريب زدند و به هر كسى رسيدند، او را بى‌رحمانه كشتند. همچنين به هر خانه‌اى دستبرد زدند و به پير و كودك رحم نكردند و حرمت هيچ زن و مردى را نگاه نداشتند. از همين روى، هيچ جنبنده‌اى از كشتار وحشيانه يا اسارتشان، در امان نماند. بعضى، شمار كشته‌شدگان را هزار نفر و برخى ديگر، پنج برابر آن (پنج هزار نفر) برآورد كرده‌اند.

روند بازسازى و توسعه آستان از دوره قاجار تا زمان حاضر

پس از روى كارآمدن قاجار، آقا محمدشاه قاجار دستور داد تا گنبد حرم امام حسين(ع) بازسازى و سپس به‌طور كامل، طلاكارى شود. برخى تاريخ اين كار را 1206ه .ق و برخى نيز 1207ه .ق، بيان كرده‌اند. ² اما در كتاب «تاريخ محمدى» كه تأليف آن در سال 1211ه .ق پايان يافته است، سال 1205ه .ق ذكر شده و ماده تاريخ آن از قول سليمان صباحى كاشانى، چنين آمده است: «در گنبد حسين على زيب جست زر». اما عددى كه از اين مصرع به دست مى‌آيد، 1207 است ³ كه شايد تاريخ پايان طلاكارى گنبد باشد.

در سال 1220ه .ق، محمدعلى ميرزاى قاجار (م1237ه .ق) اموال فراوانى را