23سوگمندانه بايد گفت گروهى در جهان اسلام تمايل دارند تا افكار باطل خويش را كه مخالف اين حقيقت قرآنى است، صحيح انگارند و بر ساير مسلمانان تحميل نمايند. اين گروه، نه تنها به گفت‌وگوهاى سازنده علمى تن نمى‌دهند، بلكه هيچ‌گونه توجهى به آراى ديگران ندارند و با جزم‌انديشى تمام، ديگران را به شرك و بدعت‌گذارى متهم مى‌سازند. دشمنى با بارگاه امامان معصوم(عليهم السلام) و اولياى الهى و تلاش كوركورانه براى ويرانى آنها به دلايلى سُست، بيانگر روحيه استبداد رأى است.
اين عده، مسلمانان را به پرستش سنگ‌ها متهم مى‌كنند و در اين كار از مروان بن حكم، دشمن و تبعيد شده پيامبر خدا(ص) و ديگر طاغيان و منحرفان از راه راست مانند حجاج بن يوسف پيروى مى‌نمايند كه دلالت بر كينه‌هاى نهفته دارد. نقل شده است:
مروان بن حكم مردى را ديد كه چهره بر قبر مطهر پيامبر خدا(ص) نهاده است. با اعتراض از او پرسيد: «مى‌دانى چه مى‌كنى»؟! نزديك‌تر كه رفت، ديد او ابوايوب انصارى است. ابو ايوب پاسخ داد: «آرى. مى‌دانم چه مى‌كنم. من به زيارت پيامبر خدا(ص) آمده‌ام؛ نه به ديدار سنگ و خاك». سپس ادامه داد: «پيامبر خدا(ص) مى‌فرمود: هرگاه شايستگان، حاكمان دين شدند براى دين سوگوارى نكنيد. ولى وقتى نااهلان زمام امور دين را به دست گرفتند، بر آن بگرييد و نالان شويد». 1
حجاج بن يوسف كه در خونريزى و جنايت، شهره است، درباره گروهى از كوفيان كه قصد زيارت قبر پيامبر خدا(ص) را داشتند، چنين گفته است:
خدا نابودشان كند! آيا مى‌روند تا به دور چوب‌ها و لاشه‌اى پوسيده بگردند؟!