41منبع ذكر نشده، تنظيم و گردآورى اطلاعات آن‌ها از اينجانب است. در صورت صحت احتمال دوم، بايد گفت:
جناب آقاى مولوى، دو كتابشناسى آقايان صحتى و امينى را در اختيار داشته است؛ اما تنها 24 مورد از 134 مورد كتابشناسى صحتى، در مقاله ايشان ذكر منبع به نام صحتى شده است؛ و نيز 35 مورد از 123 مورد كتابشناسى امينى، در مقاله ايشان ذكر منبع به نام «بينات» شده است.
2. در پايان‌نامه ايشان، بسيارى از عناوين با ذكر: « فهرست مقالات دهه هفتاد مربوط به دبيرخانه دهمين نمايشگاه بين المللى قرآن كريم » نقل منبع شده است. اما در مقاله ايشان، هيچ ذكر منبعى نه در آثار مطرح شده و نه در منابع اصلى مقاله (انتهاى مقاله) نشده است.
3. حذف نام مؤلف كتابشناسى منتشر شدۀ بينات، در منابع اصلى انتهاى مقاله و پايان‌نامه 1. و نيز معرفى نادرست نام آقاى محمد امينى، نويسندۀ مقاله كتابشناسى بينات، در داخل مقاله و پايان‌نامه كتابشناسى آقاى مولوى 2.
4. مشخص نبودن دامنه و گسترۀ كار كتابشناسى. در مقدمه هيچ ذكرى از دامنه كار نشده و مشخص نيست كه اين كتابشناسى مربوط به تشيع است يا اهل سنت؛ و اگر شامل آثار آن‌ها نيز مى‌شود، چرا تعداد زيادى از آثار اهل سنت در عناوين وجود ندارد.
5. ذكر برخى از نويسندگان آثار به دو شكل. به عنوان مثال: حسينى ميلانى و ميلانى. كه چون ترتيب الفبايى در مقاله ايشان اتخاذ شده، آثار يك مؤلف در
6.