24اگر اغلاط كتابهاى معمولى را بتوان با خواندن كلمات قبل و بعد تشخيص داد امّا در كتابشناسى اگر در مراحل حروفچينى قصورى رخ دهد به هيچ عنوان بدون تطبيق مكرر و دقيق نمىتوان اشتباهات را تشخيص داد.
دو: بخشى از مصادر و مراجع قديمى شيعه 1 و سنى، شامل گزارههاى واحد يا مختصرى پيرامون موضوع تحريف قرآن هستند.
امّا نوشتههايى نيز اختصاصاً به اين موضوع پرداختهاند. كه آنها را مىتوان به چند دسته تقسيم نمود:
1. عناوين مستقل كه به صورت جزوه و كتاب يا مقاله و پاياننامه به موضع تحريف يا عدم تحريف قرآن پرداختهاند.
2. عناوين غيرمستقل كه به مناسبتى، پيرامون عدم تحريف قرآن مطلب نوشتهاند. اين عناوين فرعى را مىتوان در نوشتههاى علوم قرآن، تفسير، اصول فقه و اصول عقايد يافت.