30
...قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قٰالَ يٰا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ بِمٰا غَفَرَ لِي رَبِّي وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ (يس: 22 - 27)
به او (حبيب نجّار) گفته شد وارد بهشت شو [و او] گفت: «اى كاش قوم من، از اين نعمت بزرگ آگاه بودند كه پروردگارم مرا آمرزيد و مورد لطف و كرم قرار داد».
3. آياتى كه بيان كننده عذاب فرعونيان در برزخ، در هر صبح و شام است:
...وَ حٰاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذٰابِ* اَلنّٰارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهٰا غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السّٰاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذٰابِ (غافر: 45 و 46)
و عذاب شديد بر آل فرعون وارد شد! عذاب آنها آتش است كه هر صبح و شام بر آن عرضه مى‌شود و روزى كه قيامت برپا شود [ندا آيد] آل فرعون را در سخت‌ترين عذاب‌ها وارد كنيد.
وجه استدلال به اين دسته آيات اين است كه وضعيت فرعونيان، پس از هلاكت، به دو مرحله زمانى تقسيم شده است. در مرحله اول، يعنى در عالم برزخ، صبح و شام، آتش بر آنان عرضه مى‌شود و بديهى است كه عرضه شدن آتش بر آنان، مستلزم حيات داشتن آنهاست؛ زيرا عذاب شدن فرعونيان هنگامى معنا پيدا مى‌كند كه آنان داراى احساس و ادراك باشند و از سوزش آن متألم گردند و اين دو ويژگى براى كسى است كه صاحب حيات باشد. ورود آنان به مرحله دوم پس از پايان يافتن عالم برزخ و آغاز شدن عالم قيامت است.
حيات برزخى در روايات
احاديث معصومان(عليهم السلام) نيز كه از حيات برزخى انسان در عالم برزخ خبر مى‌دهد، بسيار و متنوع است كه به مواردى اشاره مى‌شود: