54محمد بن سعود را براى حمايت از توحيد و مقابله با اهل شرك و خرافه، قلمداد مىكنند.
4. وهابيت، براى مخالفان محمد بن عبدالوهاب، چهرهاى جاهل، هواپرست و حسود ترسيم مىكند كه با دين خدا دشمنى دارند. 1
پاسخ به ادعاى اول
به نظر مىرسد پيروان محمد بن عبدالوهاب، در ترسيم فضايى تاريك از سرزمينهاى اسلامى، اهداف خاصى را دنبال مىكنند. آنان براى توجيه دعوت خشونتبار و ستمهاى محمد بن عبدالوهاب و پيروانش بر عموم مسلمانان و نيز توجيه خونهاى ريختهشده، اموال غارتشده و ناموسهاى هتكشده، چارهاى جز ارائه چنين ادعايى ندارند. حسن بن فرحان مالكى در سخنى به اين حقيقت اشاره مىكند: 2
منظور شيخ محمد(ره) از بيان كلام سابق، آن است كه دعوت خود را در امتداد دعوت پيامبران نشان دهد. اما القاى چنين ديدگاهى، «سياهنمايى» صحيح نيست؛ چراكه مردم عصر [پيامبران] شرك مىورزيدند و بتها را مىپرستيدند. اما واقعيت اين است كه چون مخالفان شيخ در اعتراض به او مىگفتند: گروهى كه با آنان مىجنگى و به كفر متهمشان مىكنى، همه مسلماناند؛ مسلمانانى كه گاه برخى از عوام يا علماى آنها در ستايش صالحان غلو مىكنند و