51- الشيخ محمد بن عبدالوهاب، عقيدته السلفيه و دعوته الاصلاحيه، نوشته احمد بن حجر آل ابوطامى.
امروزه در پايان‌نامه‌هاى دكترى دانشگاه‌هاى سعودى، درباره محمد بن عبدالوهاب و دعوت او، مطالبى نوشته شده است كه به نوعى وامدار همين منابع مى‌باشند. وهابيان در تلاش‌اند با زير سؤال بردن كتاب‌هايى كه در آن، مخالفان وهابيت به زندگى محمد بن عبدالوهاب پرداخته‌اند، به آنها اعتراض كنند؛ براى مثال، در كتب «احمد بن زينى دحلان»، با اينكه شخصيت بزرگى است، تشكيك مى‌كنند و به او نسبت دروغ‌گويى مى‌دهند و مى‌گويند:
اما زينى دحلان، قلب انسان، به خبرى كه او مى‌دهد اطمينان ندارد. او صاحب وسوسه و دروغ‌ها و دشمنى‌هايى با اسلام (عقايد وهابيان) است. او از امانت علمى و دينى، بى‌بهره است. 1
وهابيان براى قهرمان‌سازى از شخصيت محمد بن عبدالوهاب و جذب مسلمانان به شخصيت او، ادعاهاى متعددى درباره‌اش مطرح مى‌كنند و درباره او مرتكب غلوّى مى‌شوند كه خود محمد بن عبدالوهاب به مقابله با آن برخاسته بود. همچنين اجازه هيچ‌گونه نقد و ردى بر او نمى‌دهند. حسن بن فرحان مالكى در اين‌باره مى‌گويد:
از نشانه‌هاى وجود افراط ميان برخى از ما تربيت‌شدگان مكتب