18«هفتصد پيامبر در مسجد خيف (منى) نماز گزاردند و بين ركن و مقام مملو از قبور انبياست».
از امام صادق(ع) روايت شده است كه فرمود:
«دُفِنَ مَا بَيْنَ الرُّكْنِ الْيَمَانِيِّ وَ الْحَجَرِ الْأَسْوَدِ سَبْعُونَ نَبِيّاً». 1
«بين ركن يمانى و حجرالأسود هفتاد پيامبر دفن شده‌اند».
ازرقى از عبداللَّه بن ضمره سلولى نقل مى‌كند: «ما بين الركن الى المقام الى زمزم قبر تسعة و تسعين نبيا جاؤا حجاجاً فقبروا هنالك». 2
«بين ركن، مقام و زمزم، نود و نه پيامبر دفن شده‌اند كه به حج آمدند و در كنار خانه مدفون شدند».
از مجاهد هم نظير همين روايت با اختلاف اندكى در تعداد، نقل شده است. 3
پس از زمان ابراهيم و اسماعيل و شروع دوره جاهلى نيز، حج خانه با اختلاط به مراسم جاهلى 4 امتداد داشت و مردمان از اكناف جهان به ويژه از منطقه جزيرةالعرب به زيارت و حج خانه مى‌رفتند. و حجاج بيگانه در آن ايام، احترام و اطعام مى‌شدند، و حرمت حرم، ضَيوف الرّحمن و ماه‌هاى حرام نگاه داشته مى‌شد. مورّخين از زائرانى پارس، ستاره‌پرست، هندو و يهودى نيز خبر داده‌اند كه بنا به اعتقاداتى كه در جاى خود از آن بحث خواهد شد، قصد مكه كرده، به زيارت بيت مى‌شتافتند.
اجداد پيامبر(ص) نيز به ويژه بعد از قصى، بطور مشخّص مكى بودند و علاوه بر خدمت به حجاج، خود حج مى‌گزاردند. پيامبر بزرگوار اسلام(ص) هم در طول حيات پربركتش، به دفعات اعمال حج به جا آورد. در روايتى از امام صادق(ع) تعداد حج‌هاى پيامبر(ص)، بيست و يك حج ذكر شده است و در بعضى از روايات نيز آمده است كه ايشان سه عمره هم انجام داده‌اند. 5
اما وجوب حج در اسلام، به حدود يك سال قبل از فتح مكه، 6 بازمى‌گردد كه اين آيه