متن کتاب جایگاه اعتقاد در ارزیابی راویان از دیدگاه اهل سنت - جلد 1 - صفحه 35

(5 تا 403)

35بريلويه، مودوديه و ديگر گروه‌ها و فرقه‌ها كه با حفظ اصول مذهب، در مسائل فراوانى با يكديگر اختلاف دارند.

برخى از مدعيان سلف‌گرايى كسانى را كه با ايشان هم‌عقيده نيستند، چه شيعه و چه غيرشيعه، اهل بدعت مى‌دانند، كه در فصل چهارم از همين بخش، به ديدگاه سلفيان درباره فرقه‌هاى اسلامى به‌طور تفصيل پرداخته شده است.

2. بدعت

لزوم پيروى از سنت و اجتناب از بدعت، همواره مورد توجه قرآن ¹، سنت ²، و سفارش علماى دين قرار گرفته است. بنابر همين اصل، مبارزه با بدعت از مؤلفه‌هاى مشترك و مورد تأكيد ميان تمام فرق و جريان‌هاى اسلامى بوده است. اما آنچه موجب افتراق مذاهب در اين باره است، تعيين مصاديق بدعت است كه در سايه تعاريف لغوى و اصطلاحى، اين واژه مورد بازپژوهى قرار مى‌گيرد.

الف) «بدعت» در لغت

«بدعت»، به‌معناى كار نو و بى‌سابقه است؛ به‌طورى‌كه گفته شده: «به‌معناى چيزى است كه نمونه پيشين نداشته باشد» ³؛ به‌تعبيرديگر به‌معناى، چيزى را بدون سابقه و الگوى قبلى ايجادكردن است. ⁴ همچنين «بديع»، به كار بى‌سابقه‌اى گفته مى‌شود كه بيانگر نوعى حسن و كمال در فاعل باشد. اين واژه، هرگاه درباره خداوند به كار رود،

1) . (وَ مٰا كٰانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لاٰ مُؤْمِنَةٍ إِذٰا قَضَى اللّٰهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاٰلاً مُبِيناً) ؛ «هيچ مرد و زن باايمانى، حق ندارد هنگامى‌كه خدا و پيامبرش، فرمانى صادركنند، اختيارى [در برابر فرمان خدا] در كار خود داشته باشد و هر كس، خدا و پيامبرش را نافرمانى كند، به گمراهى آشكارى گرفتار شده است». (احزاب: 36)

2) . «واياكم ومحدثات الامور فانّ كلّ محدثة بدعة وكل بدعة ضلالة»؛ سنن ترمذى، ترمذى، ج 5، ص 44.

3) . دانشنامه جهان اسلام، جمعى از نويسندگان، ج2، ص 513.

4) . دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جمعى از نويسندگان، ج1، ص 558.

مشخصات کتاب

جایگاه اعتقاد در ارزیابی راویان از دیدگاه اهل سنتجلد:1نویسنده:افضل آبادی، محسنناشر:مشعرمحل نشر:تهران - ایرانسال نشر:1394

دریافت فایل ارجاع:

BibTex | Endnote

سایر جلدهای کتاب:

جلد 1