309اصحاب پيامبر(ص)، حضرت على و امام حسن(عليهما السلام) آورده است. 1 مامقانى مى‌نويسد: «از مجموع قراين معلوم مى‌شود كه سليمان‌بن‌صرد، شيعى است و در ولايت، مخلص و در روايت، مقبول و موثق است». 2 آيت‌الله خويى نيز تصريح مى‌كند كه ترديدى در شكوه و بزرگى سليمان نيست. 3
7. سليمان‌بن‌مهران (متوفاي148 ه.ق)
وى از راويانى است كه جزء صغار تابعان بوده و به‌دليل ضعف بينايى، به «اعمش» شهرت يافته است. او شخصى خداترس، فقيه، قارى، عابد، فصيح، حاضرجواب و بخشنده بود و نزد اصحاب تراجم، به بزرگى و يكى از شش حافظ معروف حديث ياد شده است. دانشمندانى چون احمدبن‌حنبل، نسائى، بخارى، على‌بن‌مدينى، عجلى، يحيى‌بن‌معين، ابونعيم، خطيب بغدادى، ابن خلكان، ابن حبان و ابن سعد، وى را تأييد و توثيق كرده‌اند.
ذهبى در تجليل از وى مى‌نويسد: «سليمان بن مهران، الامام شيخ الاسلام شيخ المقرئين والمحدثين ابو محمد الاسدي الكاهلي مولاهم الكوفي الحافظ». 4 همچنين ذهبى در كتاب ديگر خود مى‌نويسد: «احد الائمّة الثقات عداده في صغار التابعين». 5 بخارى به‌نقل از على‌بن‌مدينى مى‌نويسد: «او 1300 حديث نقل كرده است». 6 عجلى نيز مى‌نويسد: «ثقة كوفي وكان محدث اهل الكوفة في زمانه يقال: انّه ظهر له اربعة آلاف حديث... ولم يكن في زمانه من طبقته اكثر حديثا منه». 7