1) . زرنب كه به سرو تركستانى و سرخدار نيز معروف است، يك نوع گياه دارويى با برگ‌هاى درشت مايل به زرد و گل‌هاى زرد رنگ است كه خوشبو و مقوى است. در زبان عربى به آن «رجل الجراد» (پاى ملخ) نيز مى‌گويند. (مترجم).

2) . پيش از اين در دربار، «مستوفى»، تنظيم سياست‌هاى مالى و حفاظت از مصالح بيت‌المال را بر عهده داشت و اين مقام بسيار مهم شمرده مى‌شد. (مترجم).

3) . «متولى ديوان»، ناظر بر معاملات بيت‌المال بود و امانت، پرداخت يا ضمانت اموال را انجام مى‌داد. متولى به مرور زمان، به «صاحب ديوان» اشتهار پيدا كرد. (مترجم).

4) . لازم به ذكر است كه مورخى كه نويسنده كتاب حاضر از آن نام مى‌برد، ميرزا عباس قلى‌خان مستوفى ابن محمد تقى سپهر كاشانى ثانى است. او مؤلف، شاعر و مورخ عصر قاجار است. لقب سپهر ثانى به جهت عدم ايجاد التباس به او داده‌اند؛ زيرا پدرش محمدتقى نيز ملقب به سپهر كاشانى است. عباس قلى، برخى از كتاب‌ها را از زبان عربى به فارسى ترجمه كرد كه مهم‌ترين آنها كتاب «وفيات الأعيان» ابن‌خلكان است. اثر او درباره حضرت زينب(عليها السلام)؛ كه به زبان فارسى تاليف شده است، «الطراز المذهب في أحوال أمّ المصائب زينب» نام دارد. نام ديگر اين كتاب «طراز المذهب مظفرى» است. از قرار معلوم اين كتاب از ملحقات كتاب «ناسخ التواريخ»، تأليف پدر ايشان است، به‌گونه‌اى كه وى اين كتاب را در راستاى تكميل كتاب پدرش نگاشت. اين كتاب از قديمى‌ترين كتاب‌هايى است كه به صورت تخصصى راجع به زينب بنت على بن ابى‌طالب(ع) نوشته شده است؛ ولى متاسفانه مؤلف كتاب حاضر، به خاطر آگاهى نداشتن به اين اثر قديمى مستقل و باارزش مى‌گويد: «من أبسط ما ألف فى ترجمة السيدة(عليها السلام)»؛ «از ساده‌ترين كتاب‌هايى كه درباره زندگى‌نامه بانو زينب(عليها السلام) نوشته شده است». حال آنكه مرحوم جعفر النقدى از نويسندگان توانمند معاصر عرب، راجع به اين اثر باارزش عباس مستوفى در مقدمه كتاب خود با عنوان «زينب الكبرى»، ص 17، مى‌گويد: «كتابى نديده‌ام كه به اندازه كتاب فارسى «الطراز المذهب»، به صورت تخصصى، اقدام به بيان جزئيات زندگى معصومى صغرى، سرور و مولايمان زينب كبرى(عليها السلام)، پرداخته باشد». (مترجم).