67 عندنا الاستطاعة التي يجب معها الحج صحّة البدن وارتفاع الموانع والزاد والراحلة. ¹

در نظر ما (شيعه) استطاعتى كه با آن، حج واجب مى‌گردد، عبارت است از سلامتى بدن و نبودن مانع و داشتن امكانات تغذيه و وسيله راه.

3. ابى‌الصلاح حلبى (347 - 447ه .ق) در كافى مى‌نويسد:

وفرض ادائه يختصّ بكلّ حرٍّ بالغٍ كامل العقل مستطيع له بالصحّة و التخلية والأمن و وجود الزاد والراحلة و الكفاية له و لمن يعول و العود إلى كفاية من صناعة أو تجارة أو غير ذلك. ²

حج بر كسى واجب است كه آزاد، بالغ و عاقل باشد و استطاعت زمانى حاصل است كه آدمى داراى تن سالم باشد، راه خالى از موانع بوده و امن گردد، و زاد و راحله موجود باشد و چيزى كه زندگى‌اش را تأمين نمايد و برگشت به شغل و تجارت و.. .او را در امورات زندگى كفايت كند.

4. شيخ طوسى (385 - 460 ه .ق) در «النهايه» مى‌نويسد:

الاستطاعة هي الزاد والراحلة والرجوع إلى كفاية وتخلية السرب من جميع الموانع، فإن ملك الزاد والراحلة ولم يكن معه غيره لم يجب عليه الحج اللّهمّ إلّا أن يكون صاحب حرفة وصناعة يرجع اليها ويمكنه أن يتعيّش بها.

استطاعت همانا داشتن زاد و راحله است و برگشت به كفايت، و خالى بودن راه از موانع. بنابراين اگر زاد و راحله داشته باشد و شرايط ديگر را دارا نباشد، حج بر او واجب نيست، مگر آنكه صاحب شغل و صنعتى باشد كه به هنگام بازگشت از سفر، زندگى‌اش را تأمين كند.

5. سلار (م 463ه .ق) در «المراسم العلويه» چنين نگاشته است: «والحج واجب على كلّ حرٍّ بالغٍ مستطيع اليه السبيل» ³؛ «حج واجب است بر هر انسان آزاد بالغ كه استطاعت بر آن دارد».

6. قاضى ابن براج (400 - 481ه .ق) متعرض بحث استطاعت نشده است. ⁴

7. ابن زهره (511 - 585 ه .ق) در «غنية النزوع» آورده است: