36حسين(ع)، يعنى كاروان اسرا، از شام به مدينه بازگشتند و روزى است كه جابر بن عبدالله انصارى، صحابى رسول خدا(ص)، از مدينه به كربلا رسيد تا به زيارت قبر امام حسين(ع) بشتابد و او، نخستين كسى است كه قبر آن حضرت را زيارت كرد. در اين روز، زيارت امام حسين(ع) مستحب است و اين زيارت، همانا خواندن زيارت اربعين است. 1
وى سپس متن زيارت اربعين را با سند به نقل از حضرت امام صادق(ع) آورده است: «السلام على ولي الله و حبيبه، السلام على خليل الله و نجيبه، السلام على صفي الله و ابن صفيه...».
اين مطلبى است كه شيخ طوسى، عالم فرهيخته، معتبر و معقول شيعه در قرن پنجم، درباره اربعين آورده است. طبعاً بر اساس اعتبارى كه اين روز ميان شيعيان داشته است، از همان آغاز كه تاريخش معلوم نيست، شيعيان به حرمت آن، زيارت اربعين مى‌خوانده‌اند و اگر مى‌توانستند، مانند جابر بر مزار امام حسين(ع) گرد آمده و آن امام را زيارت مى‌كردند. اين سنت تا به امروز در عراق با قوت برپاست و هر ساله شاهديم كه ميليون‌ها شيعه در اين روز بر سر مزار امام حسين(ع) جمع مى‌شوند.
در اينجا و در ارتباط با اربعين، چند نكته را بايد توضيح داد:
1. عدد چهل
نخستين مسئله‌اى كه در ارتباط با «اربعين» جلب توجه مى‌كند، تعبير اربعين در متون دينى است. ابتدا بايد نكته‌اى را به عنوان مقدمه يادآور شويم:
اصولاً بايد توجه داشت كه در نگرش صحيح دينى، اعداد به لحاظ عدد بودن،