24اين شهرها عبور كردهاند.
با در نظر گرفتن مخالفتهايى كه با حكومت يزيد شروع شده بود، تغيير مسير دادن و گاهى از بيراهه رفتن، توجيهپذير است. ما هرگز نمىتوانيم با گزارشهاى مبتنى بر توقف كاروان در بين راه، بيش از آنچه براى استراحت نياز بوده، موافقت كنيم، زيرا:
نخست: در هيچ منبع كاملاً معتبرى به آن اشاره نشده است.
دوم: عجله دشمن براى رسيدن به دمشق، بسيار طبيعى و توجيهپذير است.
سوم و مهمتر از همه اينكه: بايد حركت قافله را به گونهاى ترسيم كرد كه آنها، روز اول صفر در دمشق حاضر باشند.
مدت توقف در دمشق
محبوس بودن اهلبيت(عليهم السلام) براى مدتى در خرابه يا زندانى كه آنان را از سرما و گرما محفوظ نمىداشت، مسلّم است. 1 آنگاه كه يزيد پليد از شعلهور شدن آتش خشم مردم و تزلزل اركان حكومت نامشروعش هراسان شد، دستور داد اهلبيت(عليهم السلام) را از زندان آزاد كنند و در بخشى از كاخ خود استقرار دهند. 2 تمام مدت اقامت آن بزرگواران در شهر دمشق، شش يا هفت روز بيشتر نبود و آنان حداكثر هشتم صفر، آنجا را ترك كردند.
جابر، اولين زائر حسينى
اصل تحقق زيارت جابر، مسلّم است؛ برخلاف سيد بن طاووس كه مىگويد: «چگونه ممكن است جابر پس از گذشتن مدتى كه خبر شهادت به مدينه رسيده