60آيه 125 سوره مبارك بقره مى‌فرمايد: (وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ إِبْرٰاهِيمَ مُصَلًّى) ؛ «و مقام ابراهيم را محل نماز قرار دهيد». و سخن خداوند در آيه 36 سوره مبارك نور كه مى‌فرمايد: (فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللّٰهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ) ؛ «در خانه‌هاى كه خداوند اذن فرموده ديوارهاى آن بالا رود و در آن نام او ذكر شود». اين مطلب در بحث قرآنى به طور مفصل بيان شد.
فضيلت مسجد نبوى از سوى اهل بيت(عليهم السلام)
سوم: مستثنى شدن مسجد پيامبر(ص) (چنان‌كه در روايت «لاتشد الرحال» آمده بود)، در حقيقت استثناء قبر پيامبر(ص) و قبرهاى اهل بيت(عليهم السلام) اوست؛ زيرا مسجد پيامبر(ص) به سبب انتساب آن به خانه‌هاى او كسب فضيلت كرده است؛ شاهد اين مطلب، سخنى از پيامبر(ص) است كه فرمود: «ميان منبر و خانه من باغى از باغ‌هاى بهشت است».
همانند كلام خداى متعال در مورد مسجد حضرت موسى(ع) در آيه 87 سوره يونس كه فرمود:
(وَ أَوْحَيْنٰا إِلىٰ مُوسىٰ وَ أَخِيهِ أَنْ تَبَوَّءٰا لِقَوْمِكُمٰا بِمِصْرَ بُيُوتاً وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُوا الصَّلاٰةَ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ)
و به موسى(ع) و برادرش وحى كرديم كه براى قوم خود، خانه‌هايى در سرزمين مصر انتخاب كنيد و خانه‌هايتان را مقابل يكديگر [و متمركز] قرار دهيد! و نماز را برپا داريد! و به مؤمنان بشارت ده [كه سرانجام پيروز مى‌شوند].
تقريب استدلال : مسجد نبوى منسوب به پيامبر(ص) و پسرعمويش على‌بن‌ابى‌طالب(ع) است؛ چنان‌كه مسجد حضرت موسى(ع) منسوب به او و برادرش هارون است. همان‌گونه كه حضرت موسى(ع) تمامى درهاى ورودى به مسجد، به غير از در خانه خود و هارون را بست، پيامبر اعظم(ص) نيز فرمود:يا على، تو در نزد من مانند هارون نزد موسى(ع) هستى؛ جز اينكه پس از من پيامبرى نيست.