38ذكر شد، ابتدا نهى از زيارت قبرها وارد شده است، سپس با دستور به زيارت قبرها، منسوخ شده است.
در حقيقت نسخ واردشده در اينجا، از باب تبديل موضوع است؛ زيرا نهى اول در مورد زيارت قبرها، در صدر اسلام بوده و درخصوص قبور مشركان بوده است؛ برخلاف دستور به زيارت قبور كه در مورد قبرهاى مسلمانان موحد است. در نتيجه چنان‌كه در حديث زيارت قبور مسلمانان در قبرستان بقيع خواهد آمد، سيره پيامبر اعظم(ص) اين بود كه هر شب اهل بقيع غرقد را زيارت مى‌كرد.
در ادامه برخى از قرينه‌هاى روايى را بيان خواهيم كرد كه نشان مى‌دهد نهى از زيارت قبور، مختص به مشركان است. روايتى از پيامبر(ص) نقل شده است كه فرمود: «من پيش از اين شما را از زيارت قبرها نهى كردم، اما اكنون مى‌گويم به زيارت قبرها برويد». نسائى نيز در سنن خود (باب زيارت قبور) اين روايت را با الفاظ ديگرى آورده است. همچنين مرحوم شهيد اول در كتاب ذكرى الشيعة فى احكام الشريعة، ذيل مبحث پنجم در زيارت قبور، اين روايت را آورده است. 1
ابن‌ماجه روايتى را در باب زيارت قبور از يونس‌بن‌عبدالاعلى، از ابن‌وهب، از ابن‌جريح، از ايوب‌بن‌هانى، از مسروق‌بن‌اجدع، از ابن‌مسعود نقل كرده است كه مى‌گويد:
رسول خدا(ص) فرمود: من پيش از اين شما را از زيارت قبور نهى مى‌كردم، اما حال مى‌گويم به زيارت قبرها برويد، زيرا زيارت قبرها موجب زهد در دنيا و يادآورى آخرت مى‌شود. 2
همچنين روايتى را ابن‌ماجه از ابن‌ابى‌مليكه از عايشه نقل مى‌كند كه: «رسول خدا(ص) اجازه زيارت قبور را دادند».