23فاطمه دختر سيدالشهدا(ع)، پس از بازگشت از كربلا، به زندگى با شوهر آزاد شده‌اش در مدينه منوره ادامه داد. در كانون گرم و باصفاى اين زوج، فرزندانى مؤمن و شجاع، به نام‌هاى عبدالله، ابراهيم، حسن و زينب تربيت يافتند كه هر كدام به نوعى ادامه دهنده راه مبارزاتى امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) بر ضد حكومت غاصبانه اموى بودند.
شايان ذكر است كه فاطمه پس از درگذشت حسن مثنى، با نواده عثمان بن عفان به نام عبدالله بن عمرو بن عثمان ازدواج كرد كه حاصل اين وصلت، سه فرزند به نام‌هاى محمد ديباج، قاسم و رقيه بود.
بيشتر فرزندان و نوادگان فاطمه، در جريان مبارزه با عباسيان، به‌دست دستگاه خلافت، زندانى يا شهيد شدند.
در پى درگذشت عبدالله بن عمرو بن عثمان، عبدالرحمان ابن ضحاك فهرى، والى مدينه (حك: 101 - 104ه .ق) از فاطمه خواستگارى و حتى تهديد كرد كه اگر با او ازدواج نكند، پسرش عبدالله را به تهمت شرب خمر تازيانه خواهد زد؛ اما دختر امام حسين(ع) به او پاسخ منفى داد. پس از آن فاطمه براى شكايت از حاكم مدينه، نزد يزيد بن عبدالملك بن مروان (حك: 101 - 105ه .ق) رفت كه نتيجه‌اش عزل عبدالرحمن بن