20آن‌گونه كه از قرآن مجيد و روايات و متون اسلامى برمى‌آيد، مناسك حج به دوران حضرت ابراهيم(ع) باز مى‌گردد. ابراهيم و اسماعيل، پس از آنكه خانه كعبه را بنا نهادند، از خداوند خواستند كه آن دو را مطيع و فرمان‌بردار خويش قرار دهد و شيوه پرستش و انجام حج را به آنها بنماياند. اين بدان معناست كه آداب و رسوم حج، مسبوق به سابقه‌اى است كه به ايام ابراهيم خليل‌الله بر مى‌گردد. 1
در اسلام، قوانين عبادى و سياسى و همچنين مقررات اجتماعى، به‌گونه‌اى است كه وحدت و اخوت بين امت اسلامى در عالى‌ترين شكل خود تحقق مى‌يابد. يكى از مظاهر روشن و زيباى اخوت و اتحاد اسلامى، حج است و چون حج، منافع بى‌شمار مادى و معنوى دارد و از اهميت ويژه‌اى برخوردار است، بنابراين بر توجه و عمل به اين فريضه بزرگ در اسلام، بسيار تأكيد شده است. روايات، به روشنى دلالت دارد كه اگر مسلمانِ مستطيع، در اين وظيفه مقدس، كوتاهى ورزد و قبل از انجام اين فريضه از دنيا برود، فرداى قيامت در صفوف يهوديان و نصرانيان قرار مى‌گيرد. 2
حج از اركان اسلام است و فرد مسلمان، بايد به وجوب آن و آن هم با كيفيت مقرر، معتقد باشد و در صورت داشتن شرايط، بايد آن را به جا آورد. اين بدان معناست كه حج، بخش تجزيه‌ناپذير اسلام است. بنابراين