60 أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنٰازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّٰهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذٰلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلاً) (نساء: 59)

اى مؤمنان! از خدا و پيامبر و اولواالامر اطاعت كنيد، اگر به خدا و قيامت ايمان داريد، در مواردى كه در چيزى تنازع و اختلاف نظر داشتيد، در حل آن به خدا و رسول مراجعه نماييد. اين بهتر و سرانجام نيكوترى دارد.

در آيه ديگرى مى‌گويد:

(شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مٰا وَصّٰى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنٰا إِلَيْكَ وَ مٰا وَصَّيْنٰا بِهِ إِبْرٰاهِيمَ وَ مُوسىٰ وَ عِيسىٰ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لاٰ تَتَفَرَّقُوا فِيهِ) (شورى:13)

در دين شما، بر آنچه به نوح سفارش كرده بود، مقرر داشت و نيز آنچه به تو وحى كرده‌ايم و آنچه به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش كرده‌ايم كه دين را بر پا داريد و در آن اختلاف نكنيد.

در آيه‌اى ديگر به پيامبر اكرم(ص) گفته مى‌شود كه به مؤمنان بگو: (قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبىٰ )؛ «من در رسالتم مزدى از شما نمى‌خواهم، جز مودت با خويشان نزديكم» (شورى: 23). از آيات پيش‌گفته چند مطلب مهم برداشت مى‌شود: