54
گفتارهايى درباره احاديث زيارت
يك: از بررسى و مطالعه احاديث مربوط به زيارت استفاده مىشود كه پيامبر اكرم(ص) و ائمه اطهار(عليهم السلام)، اصحاب و يارانشان را به زيارت خودشان در زمان حيات، و قبورشان بعد از مرگ سفارش كردهاند و در همين راستا، زيارت را يك عبادت معرفى كرده و از آثار دنيوى و ثوابهاى اخروى آن خبر دادهاند.
در رابطه با فلسفه تشريع زيارت، به عنوان يك عبادت، مىتوان به امورى اشاره كرد كه مهمترين آن عبارت است از: برقرارى و تحكيم روابط بين شيعيان با يكديگر و با امام زمانشان. ارزش و اهميت چنين برنامهاى براى بقا و توسعه يك مرام و يك جمعيت، بر كسى پوشيده نيست. در اين رابطه آثار ديگرى نيز منظور بوده كه در آينده بدانها اشاره خواهد شد.
از مراجعه به كتب حديث و مزار، چنين استفاده مىشود كه ائمه اطهار(عليهم السلام)، نسبت به زيارت، عنايت خاصى داشتهاند؛ به ويژه درباره زيارت امام حسين(ع)، حضرت على(ع) و امام رضا(ع) احاديث فراوانى وجود دارد كه مىتوان گفت در حد تواتر معنوى و قطعى است. 1 گرچه