28اما از نظر سنت: بيهقى در كتاب خود به نام «شعب الايمان» مهرورزى به رسول‌خدا را از شعب ايمان شمرده و دلايلى بر آن اقامه نموده است. 1 مسلم در صحيح خود بابى به نام «وجوب محبة رسول الله» دارد كه در آن، رواياتى را نقل كرده است. بر اين اساس تمام حركات و سكنات زائران در حرمين شريفين و سائر اماكن متبركه برخاسته از عشق به خاندان رسالت و اظهار مودت به آنان است و چون دستشان به تبرك به وجود مقدس آنان نمى‌رسد، به آثار وابسته به آنها احترام مى‌گزارند؛ تو گويى همگى مضمون اين دو بيت را در خانۀ دل زمزمه مى‌كنند:
أمرُّ على الدِّيارِ ديار لَيلى
اُقبِّلُ ذا الجِدارَ و ذا الجدارا
آنگاه كه از درِ خانۀ ليلى مى‌گذرم در و ديوار آن را مى‌بوسم
و ما حُبُّ الدِّيارِ شَغَفن قلبى
ولكنْ حُبُّ مَن سَكَن الدّيارا
عشق به خانه، دلم را نربوده است بلكه عشق كسى كه در خانه سُكنى گزيده است.
يادآورى دو نكته:
1. فرقۀ وهّابى كه مذهب و مسلك خود را از احمد بن تيميه گرفته است، بايد توجه داشته باشد كه هنگام درگذشت ابن تيميه، در سال 728 در شام، پيروانش چگونه به آثار برجاى مانده از او تبرك مى‌جستند، شاگرد او ابن كثير دمشقى در حوادث سال 728 مى‌نويسد:
هزاران نفر در تشييع او حاضر شدند و پيش از غسل، عدۀ زيادى نزد جنازه جمع شدند و با نگاه‌كردن و بوسيدن به او تبرك مى‌جستند، و گروهى باقيماندۀ آب غسل او را نوشيدند و گروهى ديگر باقيماندۀ سدرى