17مى‌گويد: من گروهى از ياران رسول‌خدا را ديدم كه چون مسجد خلوت مى‌شد، جايگاه دست پيامبر در منبر را مى‌بوسيدند، آنگاه رو به قبله ايستاده، دعا مى‌كردند. 1
عبدالله بن احمد بن حنبل مى‌گويد: از پدرم پرسيدم: كسى دست به منبر پيامبر مى‌كشد و به آن تبرك مى‌جويد و آن را مى‌بوسد و با قبر پيامبر همين كار را مى‌كند و با آن تبرك مى‌جويد، پدرم در جواب گفت: اشكالى ندارد. 2
عينى مى‌گويد: استادم زين‌الدين از ابو سعيد علايى نقل كرد كه من نوشته‌اى به خط ابن ناصر ديدم كه از احمد سؤال شد: بوسيدن قبر پيامبر(ص) و منبر او چگونه است؟ او فرمود: مانعى ندارد. من آن را به احمد بن تيميه گفتم و او در شگفت ماند و گفت: احمد نزد من مقام والايى دارد. من به او گفتم: شگفتى براى چه؟ احمد آنگاه كه پيراهن شافعى را شست، آب آن را نوشيد. اگر تعظيم دانشمندان در اين حد جايز باشد، مقام پيامبران و آثار آنان چگونه است؟ 3
5. تبرك به دينارهايى كه آن حضرت لمس كرده: بخارى نقل مى‌كند كه رسول‌خدا(ص) شتر جابر بن عبدالله انصارى را خريد، آنگاه به بلال گفت: چهار دينار به او بده و قيراطى نيز اضافه كن.
جابر مى‌گويد: من هيچ‌گاه اين قيراط را از كيسۀ خود دور نكردم، مگر روزى كه اهل شام به مدينه حمله كردند و آن را از من به غارت بردند. 4