41ابوالحسن محدث را نيز بر اين مدت اضافه كنيم، نزديك به صد سال فاصله زمانى خواهد بود كه اين، عادتاً بعيد است.

تنها حمزة بن على المرعش، فرزندى به نام على ابوالحسن المحدث داشته است كه قاضى شهر مامطير بود و او از بزرگان سادات مامطير، در

انتهاى قرن چهارم هجرى است. برادر او نيز ابومحمد حسن المحدث است كه افزون‌بر فقاهت، شاعر توانمندى بود و در طبرستان مى‌زيست. ¹

بنابراين، بايد بپذيريم كه حكيمه(عليهاالسلام) همانند بسيارى از دختران ائمه(عليهم السلام)، ازدواج ننموده است يا دست‌كم، منابع تاريخى و انساب، به ثبت آن موفق نشده‌اند. در «هداية الكبرى»، در همان روايتى كه «احمد بن ابراهيم» در سال 262 ه .ق، محضر حكيمه(عليهاالسلام) رسيده است، به اشتباه، فرزندى براى وى ثبت شده و چنين نگاشته است: «ابراهيم بن خديجه بنت محمد بن على الرضا». سپس مصحّح كتاب، خديجه را داخل گيومه، به حكيمه تبديل نموده است و حال آنكه متن حديث، به خدمت رسيدن نزد حكيمه(عليهاالسلام) دختر امام جواد(ع) است و در منابع اصلى، به ابراهيم، فرزند خديجه يا حكيمه، هيچ اشاره‌اى نشده است. ² با اين حال، اگر اين ادعا، صحت مى‌داشت، به ناچار بايد در