13
ديباچه
الحمد لله رب العالمين و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين
شيعه اماميه بر اين است كه امامت در حفاظت از شريعت و هدايت مردم به صلاح و سعادت دنيا و آخرت، دنباله نبوت و ولايت عامه بر رفتار سياسى مردم است كه زمينه را براى برپا كردن عدل و از ميان بردن ظلم و پالودگى انسان‌ها از رذايل اخلاقى و برخوردارى از هدايت معنوى و عرفانى به سوى كمال فراهم مى‌كند.
ازاين‌رو، امام بايد در اجراى مسئوليت خويش، همچون پيامبر(ص) شروط و ويژگى‌هايى داشته باشد. اما كسى جز خدا نمى‌داند كه ويژگى‌هايى مانند عصمت و علم به گوشه و كنار دين و... ، در كيست. بر اساس قاعده لطف، لازم است كه خداوند چنين كسى را براى هدايت انسان‌ها به سوى كمال نصب كند و او چنين كرده است. اما ديگر فرقه‌هاى اسلامى چنين نصبى را بر خداوند لازم نمى‌دانند.
بارى، دليل يا دلايل لزوم نصب امام چيست و اين دلايل چگونه بر نصب وى دلالت مى‌كنند؟ شبهات درباره چنين اصل اساسى دين چيستند و...؟ محقق ارجمند جناب آقاى سليمان اميرى با استفاده از كتاب و سنت به پاسخ‌گويى همين پرسش‌ها پرداخته است. اميد مى‌رود كه اين اثر نزد اصحاب انديشه مقبول افتد و خداوند