22قنبر همچنين در تعدادى از قضاوت‌هاى اميرمؤمنان(ع) نقش داشت و گاه مجرى حكم و فرمان آن حضرت بود؛ براى مثال، در قضيه غلام و صاحبش كه عليه يكديگر ادعا كرده بودند و هريك، خود را صاحب ديگرى دانسته بود، امام(ع) براى راستى‌آزمايى آن دو، به قنبر دستور داد دو سوراخ در ديوار حفر كند و هريك از آن دو، سرشان را داخل سوراخ فرو كنند. سپس به قنبر دستور داد كه با شمشير رسول خدا(ص)، گردن كسى را بزند كه برده است. يكى از آن دو نفر، به سرعت سرش را از سوراخ ديوار بيرون آورد و مشخص شد كه او غلام واقعى و ديگرى، صاحب وى است. ¹

در موارد ديگرى نيز پس از صدور حكم امام(ع) و لزوم اجراى حدود شرعى، قنبر به دستور امام(ع)، شمشير آن حضرت را به نزد ايشان مى‌آورد تا امام، حد شرعى را بر شخص گناهكار اجرا كند. ² يا زمانى‌كه امام(ع)، دست سارقانى را به جرم سرقت، قطع كرده بود، از قنبر خواست تا بهبودى زخم‌هايشان، مراقبشان باشد و با آنان، به خوبى رفتار كند. ³