7
ديباچه
حج، يعنى آهنگ، قصد، حركت و هجرت از خانه خود به خانه خدا، حج نشانه‌اى از رجعت به سوى خداست. حج در يك نگرش كلى، سير وجودى انسان به سوى خدا و نمايش رمزى و تجسم عينى فلسفه خلقت بنى‌آدم است.
حج، نفوس مستعد كمال را واله و شيداى خود مى‌كند و مؤمنان را با شوق به ديدار معشوق، به سرزمين وحى مى‌كشاند. حج، زائر را با احرام به حرم امن الهى وارد مى‌كند و از زمزم معرفت سيراب مى‌سازد و در مسعاى صفا و مروه، صفاى جان مى‌دهد و در مشاعر و مشاهد مشرفه، شوق وصال ايجاد مى‌كند.
كم نيستند كسانى كه فضاى معنوى حج و مناسك زيباى آن، در روح آنان تأثيرى شگرف نهاده و تبديل به خاطره‌اى بياد ماندنى شده است. آنان كه اهل قلم هستند، با مطالعه خاطرات نگاشته شده از حج، آن تجربه معنوى را احساس كرده و ديگر خوانندگان را هم به آن فضاى معنوى رهنمون مى‌سازند.