45و آرامش زمين است، بر سر دروازه تاريخ بياويزد؛ تابلويى كه فقط به چشم حق‌جويان عدالت‌پيشه مى‌آيد؛ همان‌ها كه در هميشه عمر، در آرزوى تحقق عدالت آفاقى و انفسى، نفس مى‌كشند و امروز هم همه كسانى كه در منا هستند، به طور قطع اولين و آخرين آرزويشان همراهى با «عدالت‌گسترى» است كه دست در دست او از كنار تابلوى شكوهمند عاشورا، در سايه بيرق مهدوى، تا گرفتن انتقام خون حسين(ع) بر ستمگران و مستكبران زمان بشورند و زمين و زمان را از كفر و ظلم پاك كنند.
اشتياق ظهور، ندبه دلتنگى
در اين هنگامه دعا و نيايش، در اين لحظاتى كه با به جاى آوردن نماز براى ظهور امام منتظَر[ به بهترين آرزو مى‌انديشم، با مرور تاريخ و ياد ابراهيم و حسين(عليهما السلام) و كربلا، آنچه دلم را در كنار تابلوى گران‌قدر عاشورا بر سردر تاريخ به سوى جاده عدالت مى‌كشاند، اشتياقى است كه سراپاى وجودم را براى ظهور دردانه امامت و ولايت مى‌سوزاند و ذوب مى‌كند. اشتياقى كه دلم را براى زمزمه ندبه دلتنگى، بى‌تاب مى‌كند و بى‌اختيار دستم را به سوى كتاب دعا مى‌كشاند.
صبح جمعه است و لحظه‌ها، لحظه‌هاى باشكوه دعا براى ظهور و لحظه شروع ندبه‌اى است كه عاشقان در جمعه‌ها، در نهايت شيفتگى زمزمه مى‌كنند و همه آرزوهاى خويش را براى ظهور، به همراه سيلابى از اشك بر آستان معبود ارزانى مى‌كنند.